چیزی قرار نیست تموم شه

عکس از دیوار رنگی

خیلی ها ازش نوشتن ؛ از اینکه چیزی قرار نیست تموم شه . یکتا نوشته ؛ یه ناشناسی تو کانال ژوان اینا نوشته ؛ خیلی ها نوشتن که ما نخوندیم ؛ خیلی ها بهش رسیدن و ازش ننوشتن .

همه فهمیدیم که هیچی قرار نیست تموم شه.... وقتی داشتم تو کتابخونه سعی می کردم به سیستم عصبی مغزم حالی کنم که چطوری می شه که من همزمان با موهام بازی می کنم و به کلمه های توی کتاب نگاه می کنم و از طرفی به خیلی چیزا هم فکر می کنم ؛ چه سیستمی فعال ِ ؛ همون موقع فهمیدم هیچی قرار نیست تموم شه . دغدغه های فکری قرار نیست تموم شه . هر چیزی رو که پاک کنیم تا تموم شه ؛ یه چیزی شبیه اون میاد وسط و می گه که "من هستم" . خیلی چیزا رو پاک کردم که وقتی دارم به کلمه های توی کتاب نگاه می کنم فکرم و تمرکزم فقط به کلمه های توی کتاب باشه ولی همون روز که دستم لای موهام و نگاهم به کلمه های توی کتاب و فکرم جای ِ دیگه ای بود ؛ فهمیدم این پاک کردنا فایده نداره . فکر ِ ما هیچ وقت خالی نمی شه . هیچ وقت .... ترس های ما هیچ وقت تموم نمی شن . اون ناشناس تو کانال ژوان اینا نوشته بود که ترس هاش فقط هی عوض شده بودن .... همین ِ دیگه . دغدغه هامون تموم نمی شه فقط عوض می شه . ترس هامون . حالمون . خوش حالی هامون . ناراحتی هامون . همه چی فقط عوض می شه ؛ جایگزین می شه . نباید بشینیم یه روز خوب بیاد . یا نه ؛ شاید باید تعریف ِ روز ِ خوب رو برای خودمون عوض کنیم .

+ آدم یه وقتایی این حرفای خوب یادش می ره . بازم منتظر ِ یه روز ِ خوب ِ که خودش بیاد . ادم یه وقتایی همه ی این حرفای خوب یادش می ره ... فقط منتظرِ .